بغض

طنابی شده

بر گلویم

خفه ام می کند

و این غصه های تو

تیری است

که هر دم

بر جانم می نشیند

و اشکهایت

سیلی است

که در آن

غرق میشوم

امان این این همه سختی...

نوشته شده در سه شنبه 94/9/3ساعت 2:7 عصر توسط روزگار غربت| نظرات ( ) |